Η απάντηση στην ερώτηση πριν δεκαετίες, θα συμπεριλάμβανε μια εκτενής περιγραφή για ένα πλούσιο περιβάλλον ζωής.  Η ενιαία αυτή μάζα αλμυρού νερού που ονομάζεται «παγκόσμιος ωκεανός», καλύπτει το 70% της επιφάνειας του πλανήτη και αποτελεί έναν από τους κυριότερους ρυθμιστές του κλίματος. Όσον αφορά τους βιοτικούς οργανισμούς; Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, επιστήμονες του University of Washington ανακάλυψαν οργανισμούς που αναπνέουν αρσενικό. Αυτή είναι μια στρατηγική που ακολουθούν οι θαλάσσιοι οργανισμοί σε συνθήκες με περιορισμένο οξυγόνο. Μια απίστευτη κίνηση προσαρμοστικότητας που δείχνει ότι η φύση μπορεί να επιβιώσει ακόμη και με την συμβολή της αρνητικής πλευράς των ανθρώπινων παρεμβάσεων. Γιατί όμως πρέπει να εξωθούμε τη φύση στα άκρα;

 

Η ποιότητα των υδάτων επηρεάζεται άμεσα από απορρίψεις, όπως από εργοστάσια ή σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων, τις ονομαζόμενες  «σημειακές πηγές ρύπανσης». Μπορεί επίσης να επηρεαστεί από ρύπανση που προέρχεται από διάχυτες πηγές, όπως θρεπτικά συστατικά και φυτοφάρμακα από  γεωργικές δραστηριότητες και ρύπους που αποδεσμεύονται από τη βιομηχανία στην ατμόσφαιρα και οι οποίοι στη συνέχεια πέφτουν στη γη και στη θάλασσα, την ονομαζόμενη «διάχυτη ρύπανση».

 

 

Η ιδιαιτερότητα της εποχής έχει δώσει το δικό της χρώμα στα υδάτινα και παράκτια οικοσυστήματα, επιβαρύνοντας το ήδη υπάρχον πρόβλημα. Εκτιμάται ότι ο ωκεανός έχει επιβαρυνθεί με χιλιάδες επιπλέον τόνους λόγω της πανδημίας και σύμφωνα με  ερευνητές της Σχολής Ατμοσφαιρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ναντζίνγκ και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, ένα μεγάλο ποσοστό της τάξης του 30% θα καταλήξει στις ακτές, ενώ το υπόλοιπο 70% σε βάθος χρόνου θα αποτελεί κομμάτι του θαλάσσιου πυθμένα.